Drie Fonteinenbrug Brussel

In augustus 2018 werd in Sint-Pieters-Leeuw het startschot gegeven voor de bouw van deze nieuwe brug die de verkeersdruk in de regio ontlast en zorgt voor een betere ontsluiting en verkeersveiligheid in en rond Sint-Pieters-Leeuw. De nieuwe Drie Fonteinenbrug geeft het vrachtverkeer een alternatieve route via de ring rond Brussel en via de rechteroever van het kanaal. Tegelijkertijd zorgt de combinatie met een vrijliggend dubbelrichtingsfietspad voor een goede aansluiting op de nieuwe fietssnelweg en andere fietspaden. Zo ontstaat een comfortabel en veilig fietstraject.

Ook het watergebonden transport via de binnenvaart krijgt een stevige stimulans doordat het kanaal naar Charleroi verder wordt uitgebouwd als een watersnelweg. De Drie Fonteinenbrug maakt de aanleg van nieuwe kades en de uitbouw van een regionaal overslagcentrum mogelijk op de linkeroever van het kanaal. Zo komen er meer mogelijkheden om goederen te vervoeren over het water. De nieuwe brug faciliteert de scheepvaart ook door de vrije doorvaarhoogte van wel 7,20 meter, zodat de brug niet geopend moet worden voor schepen die willen passeren. Als alles volgens planning verloopt, kan de nieuwe brug in het najaar van 2021 in gebruik genomen worden.

Het ontwerp kenmerkt zich door de strakke eenvoud en heldere beeldtaal, volgens de principes van de Klare Lijn, een stijl die zijn oorsprong heeft in het België van Kuifjes schepper Hergé. De twee vrijstaande bogen vormen letterlijk het hoogtepunt van de brug en zijn goed zichtbaar voor de miljoenen reizigers die jaarlijks in zuidelijke richting de ring Brussel passeren. Een subtiele keuze is de configuratie van de hangers onder beide bogen. Zij hebben een gezamenlijk virtueel verdwijnpunt 80 meter boven het midden van de brug. Dit geometrische uitgangspunt zorgt ervoor dat de hangers elkaar nooit visueel kruisen. Bijkomend gevolg van deze configuratie is dat de optimale druklijn van de boog erdoor beïnvloed wordt; de boog wordt als het ware spitser dan de meer gebruikelijke parabolische bogen die passen bij verticale tuien. De bogen verjongen naar boven toe, al naar gelang de drukkracht in de boog afneemt. De geboorte van de bogen is daarentegen breed aangezet om laterale stabiliteit te leveren ter compensatie van de afwezigheid van dwarsverbindingen tussen de bogen.

Ook de oostelijke aanbrug is bijzonder door de keuze van drie sets V-vormige pijlers. Voor deze configuratie is gekozen om het aantal funderingen te beperken in verband met de vele kabels en leidingen in het gebied. Dankzij de V-vorm kunnen op het niveau van het wegdek zes relatief kleine velden gemaakt worden. Hierdoor kan de betonnen aanbrug met dezelfde slankheid worden uitgevoerd als het dek van de stalen boogbrug en kon gekozen worden voor relatief goedkope prefab liggers.

De lus voor de fietsbrug is ook eenvoudig van opzet. De 235 meter lange helligbaan is opgedeeld in gelijke overspanningen van 16 meter, uitgevoerd met een centrale stalen torsiekoker voorzien van stalen dwarsribben. De laatste overspanning naar de boog toe is groter en wordt opgevangen door de gevorkte stalen trapboom, een keuze die te maken heeft met ondergrondse aanwezigheid van een grote koelwaterleiding. De fietsbrug is afgewerkt met een elegante leuning van stalen spijltjes.