Mediterraniseren als oplossing van oververhitting
De energietransitie van gebouwen staat op het punt een nieuwe fase in te gaan. Het idee is gebouwen in Nederland te “mediterraniseren". Deze toepassing is niet zomaar een esthetische keuze. Het is een functionele benadering om de uitdagingen van klimaatverandering en energie-efficiëntie aan te gaan. In het Middellandse Zeegebied zijn gebouwen traditioneel ontworpen om de intense zon en warmte te weerstaan in de zomer en regen in de winter.
Met omvangrijke overstekken, goten, regenpijpen, wadi’s en waterkelders kunnen we het overvloedige hemelwater tijdens stortbuien beter opvangen. En door gebruik te maken van ramen van bescheiden omvang, voorzien van robuuste buitenzonwering zoals luiken, luifels, structurele lamellen en pergola's kunnen we in gebouwen de zoninstraling reguleren. Ook zorgt de toepassing van te openen ramen, luchtkanalen en schoorstenen voor natuurlijke trek en kunnen we de binnentemperatuur en aanvoer van verse lucht op een natuurlijke manier reguleren.
Een stap verder is het toepassen van buitenisolatie. Daarmee betrekken we de dempende werking van de energieopslag van de veelal minerale gevels toe aan de kwaliteit van het binnen comfort. Zo creëren we ruimte om de jas van onze gebouwen te verbeteren, nog veel meer dan door isolatie te plaatsen in de spouw of achter een voorzetwandje aan de binnenkant van de gevel. Dit lijkt voor de Nederlandse bouw een brug te ver. Bij Nul-op-de-Meter-woningen wordt er bij soortgelijke ingrijpen zelfs weer een buitenspouwblad voor het nieuwe isolatiepakket gemetseld. Waarom niet het Nederlandse beeld geheel in overeenstemming te brengen met het komende mediterrane klimaat? Zo kunnen we de ingepakte gevels voorzien van kleinere ramen met vaste buitenzonwering en pleisterwerk in frisse kleuren. Door zo te bouwen verminderen we de afhankelijkheid van energie-intensieve koelsystemen, wat weer bijdraagt aan een lager energiegebruik.